استفاده از لوله پلی اتیلن پنج لایه با چگالی بالا در شبکه های توزیع گاز و آب به طور پیوسته در سراسر جهان در حال رشد است.
اگر مقاومت لوله های ساده در حال حاضر با استفاده از استانداردهای طراحی شده مناسب به خوبی ایجاد شده باشد، مسائل جوشکاری از نظر ساختار و خواص مکانیکی به طور یکسان در سطح جهانی مورد توجه قرار می گیرد.
در نتیجه، تحقیقات عملی بیشتر باید با هدف مطالعه خواص مکانیکی در ناحیه جوش که شامل منطقه مذاب و مناطق متاثر از حرارت آن است، باشد.
این کار روشی مبتنی بر حذف لایه‌ها را به منظور ارزیابی واریانس‌های موضعی در خواص مکانیکی در سراسر درز جوش در هر دو جهت شعاعی و محیطی ارائه می‌کند.
یک طرح آزمایشی مبتنی بر عملیات ماشینکاری خاص، امکان آزمایش 39 نمونه استاندارد را که حجم جوش را در سه لایه متحدالمرکز برای ابعاد لوله معین و نمونه‌های استاندارد جوش‌نشده مشابه آنها نشان می‌دهند، می‌دهد.
رفتار تنش-کرنش معمولی مواد نیمه کریستالی در نمونه های جوش داده شده و جوش نشده اما با محدودیت های مشخصه متفاوت حفظ می شود.
در لایه‌های داخلی جوش، ویژگی‌هایی مانند مدول الاستیک، تسلیم و تنش‌های شکست مقادیر کمتری را نشان می‌دهند، در حالی که در لایه‌های بیرونی جوش داده شده، تمایل معکوس است.
امتداد کشش سرد برای موارد جوش نشده و جوش داده شده در سراسر دیواره لوله تقریباً ثابت باقی می ماند. این ویژگی کمتر تحت تأثیر حضور جوش قرار می گیرد زیرا جریان ثابت ماده را توصیف می کند که عمدتاً تابعی از مقدار مواد موجود برای تسلیم است.
رویکرد توسعه‌یافته در این مطالعه نشانه‌های ثابتی در مورد کیفیت جوش در اطراف جوش لوله و در سراسر ضخامت می‌دهد. بر این اساس، بیرونی‌ترین و داخلی‌ترین لایه‌های جوش داده شده ممکن است جوش‌های پایین‌تر یا حتی با کیفیت بد را نشان دهند، زیرا نقص‌ها می‌توانند تنش‌ها را در فصل مشترک به دلیل مشکلات جوش سرد متمرکز کنند.
چنین روشی امکان تشخیص 23 درصد از شکست‌های درز جوش را از لایه‌های بیرونی و داخلی می‌دهد در حالی که لایه میانی هیچ شکستی را در جوش نشان نمی‌دهد. علل این رفتار با استفاده از تکامل بلورینگی در لوله های جوش داده شده و جوش نشده مورد بررسی قرار می گیرد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.